569अचम्म लाग्दो खबर छ! मुस्ताङको वारगुङ मुक्तिक्षेत्र गाउँपालिका-५ मा त सौर्य ऊर्जाबाट बिजुली ल्याइसकियो, तपाईँलाई थाहा छ? अहिलेको जमानामा पनि हाम्रो गाउँसम्म बिजुली पुग्न समय लाग्ने कुरा सोच्नै नसकिने थियो, हैन त? खैर, स्थानीयहरूलाई धेरै राहत भएको छ। साँचो भन्नुपर्दा, यो त एउटा सानो चमत्कार नै हो!
त्यो भन्दा अघि त वडा सदस्य छिरिङपासाङ गुरुङले पनि भने, ‘केन्द्रीय प्रसारण लाइनबाट तत्काल बिजुली आउन सक्दैन, त्यसैले सोलार जडान गर्यौं।’ ४४ लाखको बजेटमा १० किलोवाट क्षमताको सोलार बिजुली जडान गरिएको छ रे! यो सोलारले सांगताका १३ घरलाई उज्यालो दिएको छ, अनि त उनीहरूको जीवन कसरी सहज नहोला? मोबाइल चार्ज गर्न, रेडियो सुन्न, टेलिभिजन हेर्न अनि ल्यापटप चलाउन, अब यो सानो सोलार सेटले यी सबै काम गरिरहेको छ। पहिला त उज्यालोको लागि के-के गर्नुपर्थ्यो होला, कल्पना गर्नुस् त!
गाउँ नजिकैको पहाडमा सोलार प्यानल राखिएको छ। यो प्यानललाई सुरक्षाका लागि तारले घेरिएको छ र प्यानलको छेउमा ब्याट्री भण्डारण गर्न एक घर बनाइएको छ। प्यानल र ब्याट्रीहरू त्यहाँ सुरक्षित राखिएका छन्, अनि पोल र तारमार्फत घरघरमा बिजुली पुगिसक्यो।
सांगाता गाउँ त मुस्ताङकै सबैभन्दा कान्छो गाउँ रे। यो कुरा सुन्दा अचम्म लाग्छ, हैन? फल्याक गाउँबाट सांगातासम्म पुग्न २८ किलोमिटर टाढा हिँड्नुपर्छ, अनि अझै पनि मोबाइल र इन्टरनेटको सुविधा छैन। कल्पना गर्नुस्, मोबाइल चलाउन चाहियो भने दुई घण्टा पैदल हिँड्नुपर्छ!
वडा अध्यक्ष सुरेन्द्र गुरुङले भने नेपाल टेलिकमसँग कुरा गर्दै सांगातामा मोबाइल सेवा ल्याउन प्रयास गरिरहेका छन्। यस्तो सुन्दा हामीजस्तो शहरमा बस्नेले त सोच्न पनि गाह्रो हुन्छ! अनि सांगातामा त सडक सुविधा पनि दस वर्षअघि मात्रै पुगेको रहेछ। घरमा त अहिले पानीको पनि राम्रो व्यवस्था भएको छ। यस्तो विकास भएको छ भनेर त मान्नै पर्छ, हैन त?